ΙΚΑΡΙΑ: Η ΘΗΛΥΚΗ ΘΕΑ

Η Βασιλεία γνώριζε από μικρό παιδί ότι η Ικαρία ήταν ξεχωριστή και ότι μια μέρα θα έβρισκε εκεί
το σπίτι της. Δεν υπήρχε ποτέ άλλη επιλογή. Ανεξάρτητα από το αν έχει ρίζες κανείς στην Ικαρία ή
όχι, όλοι επιστρέφουν στο νησί περισσότερες από μία φορές. Η αληθινή ουσία της Ικαρίας είναι
αυτή μιας Θηλυκής Θεάς και Μητέρας: Περιποιείται, ηρεμεί, γαληνεύει και θρέφει όλους τους
ζωντανούς οργανισμούς του νησιού. Αγαπάει όλα τα παιδιά της και είναι μια δύναμη που
αναδύεται μέσα από τη καρμική ενέργεια του νησιού. Η Ικαρία είναι ξεχωριστή, επειδή συνεχίζει
να ευδοκιμεί, όχι παρά, αλλά χάρη στο ιστορικό της παρελθόντος και της οικολογικής της δομής,
της ικανότητάς της να αποδέχεται και να προσαρμόζεται, αλλά και την αξιοσημείωτη ικανότητά της
να θεραπεύει.

Το νησί δεν ήταν πάντα τόσο γνωστό όσο είναι τώρα. Τη δεκαετία του '80 άρχισε να προσελκύει
ανθρώπους που απομακρύνονταν από τα παραδοσιακά τουριστικά μέρη και οι οποίοι
προτιμούσαν να κατασκηνώνουν, να ζουν και να αναμειγνύονται με τους κατοίκους του νησιού.
Με πλήρη επίγνωση, απολάμβαναν τη μοναδική κουλτούρα που προσέφερε η Ικαρία- με πλήρη
άγνοια, αισθάνονταν κάτι ενεργειακά εξαιρετικό. Το ιδιόμορφο νησί είχε αρχίσει να αναπτύσσει
ένα χαρακτήρα που το διαφοροποιούσε από τα άλλα νησιά και οι άνθρωποι είχαν αρχίσει να το
αισθάνονται. Απερίγραπτα πλούσια, απλή και ανεπιτήδευτη, η Ικαρία έχει μια απτή μαγνητική
δύναμη που προσελκύει συνεχώς τους ανθρώπους. Είναι ένα απίστευτα μοναδικό μέρος για
διάφορους λόγους: πολιτικούς, κοινωνικούς και οικονομικούς μέχρι ψυχολογικούς, σωματικούς
και φαρμακευτικούς. Υπάρχουν πολλές συνθήκες που συνεχίζουν να κάνουν το νησί μοναδικό, αν
και δεν αντιμετωπιζόταν πάντα έτσι.

ΕΞΟΡΙΣΤΟΙ ΚΑΙ ΠΕΙΡΑΤΕΣ

Η Ικαρία έχει καρμική ενέργεια που έχει απομείνει από τόσο παλιά -και πιθανότατα νωρίτερα-
όσο η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, όταν ήταν γεμάτη με εξόριστους. Κατά τη διάρκεια της βυζαντινής
εποχής, η Ικαρία ήταν ένα μέρος, όπου μέλη βασιλικών οικογενειών εξορίζονταν, εάν
θεωρούνταν απειλή για τους θρόνους των οικογενειών τους. Εκείνη την εποχή, οι Ικαριώτες ήταν
επίσης στο έλεος των πειρατών που επιτίθονταν σε ολόκληρο το νησί. Τη δεκαετία του 1940,
κατά τη διάρκεια του Ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου, η κυβέρνηση χρησιμοποίησε την Ικαρία ως
τόπο τιμωρίας και έστειλε χιλιάδες κομμουνιστές από την ηπειρωτική χώρα στο νησί, το οποίο
αργότερα αναφέρθηκε ως το "Κόκκινο Νησί". Δεδομένου ότι δεν υπάρχουν έγγραφα που να
αποδεικνύουν ή να αναφέρουν τον λόγο για την επιλογή της Ικαρίας έναντι άλλων νησιών,
υπάρχουν μερικές εικασίες που αφορούν γεωγραφικά χαρακτηριστικά (απόσταση, έλλειψη
λιμανιών), πολιτικούς λόγους (πολλοί στο νησί ήταν γνωστοί υποστηρικτές του κόμματος της
Αριστεράς), και κοινωνικούς λόγους (λόγω της φτώχειας θεωρούνταν πολίτες δεύτερης
κατηγορίας).

Όποιος και αν ήταν ο πραγματικός λόγος, οι Ικαριώτες πάντα υποδέχονταν τους εξόριστους με
ανοιχτές αγκάλες. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι κάτοικοι τους επέτρεπαν να
αφομοιωθούν στον πολιτισμό τους, δίνοντάς τους εγκαταλελειμμένα σπίτια και αφήνοντάς τους
να εργάζονται στα κήπους ή σε μέρη όπου δεν ήταν ορατοί. Μέχρι και σήμερα, τα παιδιά των
εξόριστων επιστρέφουν στην Ικαρία, αναζητώντας τους ανθρώπους που φιλοξένησαν τους
συγγενείς τους και τους έδωσαν την Ικαρία για να την ονομάσουν σπίτι τους.

Οι Ικαριώτες ζούσαν κοντά στη θάλασσα, μέχρι που οι πειρατές διείσδυσαν στο νησί. Η εξυπνάδα
τους, τους οδήγησε να αποσυρθούν στα βουνά, όπου έχτισαν τα πέτρινα σπίτια τους με πρόσωπο
προς τα μέσα, ώστε, από τη θάλασσα, οι εισβολείς να βλέπουν... βράχους που αναμειγνύονταν
με τα βουνά. Για να παραμείνουν κρυμμένοι και ασφαλείς, κινούνταν αθόρυβα μόνο τη νύχτα.
Αυτή η μετακίνηση αργά τη νύχτα έγινε χαρακτηριστικό των Ικαριωτών, μέχρι και σήμερα.
Λέγεται ότι τα σκυλιά δεν είναι τόσο ευπρόσδεκτα στο νησί όσο οι γάτες, διότι, κατά την περίοδο
της πειρατείας, εάν γαύγιζαν θα πρόδιδαν τη θέση τους.

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Λόγω των καιρικών συνθηκών, του εδάφους και της έλλειψης λιμανιών, αναδύθηκε ένα
αυτόνομο πνεύμα και μια αυτόνομη οικονομία, που έχουν καθορίσει τα χαρακτηριστικά των
ανθρώπων. Έπρεπε να εξοπλιστούν πλήρως για να είναι αυτόνομοι. Ο λαός ενώθηκε (και
συνεχίζει να ενώνεται) και αναπτύχθηκε ένα σχέδιο προκειμένου να επιβιώσουν ΟΛΟΙ. Όλοι
έπαιξαν το ρόλο τους και όσοι είχαν περισσότερα έδωσαν σε όσους είχαν λιγότερα. Αυτός ο
τρόπος ζωής είναι ακόμα ορατός, έως και σήμερα. Αν και αυτή η νοοτροπία και ο τρόπος ζωής
συνέβαιναν πολλά χρόνια πριν από τον κομμουνισμό, αυτό μπορεί να είναι μια άλλη εικασία για
την οποία οι Ικαριώτες πιστεύεται ότι κλίνουν περισσότερο προς την αριστερά.

Οι κάτοικοι του νησιού εξαρτώνται ο ένας από τον άλλον. Κατά τη διάρκεια του χειμώνα και για
διάστημα δύο-τριών μηνών, οι συνθήκες είναι δύσκολες. Έχει κρύο, σκοτάδι, αέρα και, συχνά,
είναι οι μετακινήσεις δεν είναι εύκολες. Μπορεί να μην υπάρχει πλοίο ή αεροπλάνο που να
έρχεται στο νησί για μια ολόκληρη εβδομάδα, αν ο καιρός είναι κακός. Αλλά με καλούς φίλους, οι
μέρες περνούν όμορφα. Οι Ικαριώτες είναι, επίσης, πολύ ανεκτικοί και αποδέχονται τις
διαφορετικές νοοτροπίες και συμπεριφορές. Όταν οι άνθρωποι άλλων νησιών μπορεί να μην
αφιερώσουν το χρόνο τους για να σας γνωρίσουν ή να σας καταλάβουν, οι Ικαριώτες θα
καθίσουν μαζί σας και το πιο σημαντικό, θα σας αποδεχτούν.

ΓΕΩΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΓΕΩΡΓΙΑ

Οι αντιφάσεις του νησιού είναι ακραίες: από τα βουνά στη θάλασσα, από τους κρύους χειμώνες
στα ζεστά καλοκαίρια, από τους γυμνούς βράχους στις πράσινες κοιλάδες, η Ικαρία είναι ένας
πραγματικός παράδεισος! Μέσα σε αυτήν την ιδιαίτερη πολικότητα συγκαταλέγονται και οι
βασιλικοί "γαλαζοαίματοι" που ζούσαν ανάμεσα σε πειρατές . Ακόμα και η αντίληψη του χρόνου
έρχεται σε αντίφαση με τον υπόλοιπο κόσμο. Το νησί είναι μικρό, ουσιαστικά αποτελείται απο
δύο μεγάλους βράχους, ωστόσο υπάρχει τόση μεγάλη ποικιλομορφία! Από την ακτή της
θάλασσας, η οποία είναι βαθιά και μπορεί να είναι άγρια, μέχρι τις κορυφές των βουνών,
μπορείτε να βρείτε ένα μεγάλο εύρος της φύσης. Υπάρχει τόσο μεγάλη ποικιλία βοτάνων
που συγκρίνεται με αυτή της Κρήτης. Μεταμορφωμένα πετρώματα, όπως μάρμαρο, γνεύσιος και
σχιστόλιθος, φύονται στην ανατολική πλευρά του νησιού, μαζί με πυριγενή πετρώματα, όπως ο
γρανίτης στη δυτική πλευρά.

Η γεωμορφολογική αντίθεση του νησιού από μόνη της εκφράζει το πως οι Ικαριώτες έπρεπε να
προσαρμοστούν και να γίνουν έξυπνοι, προκειμένου να επιβιώσουν. Οι ακραίες αντιθέσεις είναι
εμφανείς, αν κάποιος κινηθεί από τη βόρεια πλευρά του νησιού προς τη νότια πλευρά ή από τα
ανατολικά προς τα δυτικά. Η μορφολογία του εδάφους που διαμορφώνει τη βιοποικιλότητα
επηρεάζει έντονα τον χαρακτήρα των ανθρώπων. Επειδή το νησί είναι ορεινό, υπάρχει έλλειψη
πεδινών εκτάσεων, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να είναι εφευρετικοί για να καλλιεργήσουν
τροφή. Καλλιεργούν "εξωτερικά" στις πλαγιές των βουνών χτίζοντας γεωργικές βαθμίδες,
πεζούλες.

Επειδή η εντατική γεωργία δεν είναι συνηθισμένη στο νησί, το έδαφος είναι πλουσιότερο και δεν
υπάρχει ανάγκη για συνθετικών χημικών και φυτοφαρμάκων, ειδικά στους ιδιωτικούς κήπους
των σπιτιών. Η γη είναι πιο παρθένα από άλλα μέρη και το νερό που χρησιμοποιείται προέρχεται
αποκλειστικά από φυσικές πηγές. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν χρησιμοποιούνται ποτέ
φυτοφάρμακα και χημικά, αλλά ότι η γη είναι σε θέση να αναγεννηθεί με φυσικό τρόπο,
παρέχοντας, έτσι, πιο καθαρή βλάστηση.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Η θεραπευτική ικανότητα της Γης υπάρχει παντού γύρω μας σε όλες τις περιοχές, αλλά υπάρχουν
κάποια μέρη που απλώς έχουν λίγο περισσότερη ενέργεια που πηγάζει από Αυτήν. Η Ικαρία
διαθέτει 8 θεραπευτικές ραδιοενεργοποιημένες φυσικές θερμές πηγές, που είναι γνωστό ότι
είναι από τις κορυφαίες στον κόσμο, για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες. Η ύπαρξη τέτοιων
πολλών ιαματικών θερμών πηγών και του γρανίτη, ενός πυριγενούς πετρώματος, υποδηλώνει ότι
η Ικαρία σχηματίστηκε απο ηφαιστειακά πετρώματα. Μερικά από τα πιο γνωστά ορυκτά του
νησιού είναι ο τουρμαλίνης, ο αιματίτης και ο ανδαλουσίτης, τα οποία προσφέρουν μεταφυσικές
και φυσικές θεραπευτικές ιδιότητες.

Η Ικαρία είναι μία από τις 5 Μπλε Ζώνες στον κόσμο. Το περιβάλλον ευνοεί την τρίτη ηλικία. Αυτό
δεν σημαίνει ότι αν πάτε στην Ικαρία και αγοράσετε μέλι θα ζήσετε για πάντα- πρόκειται για έναν
ολόκληρο τρόπο ζωής. Αρχικά, η τοπογραφία του νησιού ευνοεί έναν ενεργό τρόπο ζωής. Έπειτα,
η σωματική άσκηση και κυρίως το περπάτημα είναι μέρος της καθημερινότητας των κατοίκων. Η
ενασχόληση με την κοινότητα και η ζωή- μακριά από την επιβαρυμένη νοοτροπία των μεγάλων
πόλεων - βοηθά τους κατοίκους να απολαμβάνουν πιο αργούς ρυθμούς χωρίς άγχος. Ο καθαρός
αέρας και η αγνή διατροφή με πολλά φρούτα και λαχανικά παίζουν, επίσης, ένα σημαντικό ρόλο
όχι μόνο στη διατήρηση της υγείας του φυσικού σώματος, αλλά του νου και του πνεύματος.

ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ

Η Ικαρία είναι μια ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΓΗ! Είναι γεμάτη ευκαιρίες για όλους. Αν είστε έτοιμοι να τις
αναζητήσετε, θα τις βρείτε. Η Ικαρία είναι ένα κομμάτι γης που περιβάλλεται από θάλασσα, όμως
δεν υπάρχουν όρια. Ό,τι θέλετε ή χρειάζεστε, θα σας το προσφέρει! Η Ικαρία είναι μια Θεά και
πρέπει να τη σέβεστε και να αναλάβετε την πρωτοβουλία να προσαρμοστείτε σε αυτήν. Για
εκείνους που το εκμεταλλεύονται, το νησί μπορεί να γίνει αφιλόξενο και επιθετικό και δεν δείχνει
γενναιοδωρία σε όλους. Όταν είμαστε ταπεινοί, κάθε Θεϊκή Ενέργεια που υπάρχει στο σύμπαν
παρέχει για όλους μας.

Πολλοί άνθρωποι δεν έρχονται για να ζήσουν στην Ικαρία, αλλά έρχονται για να ξεκουραστούν,
να αναπνεύσουν, να σερφάρουν ή να θεραπευτούν. Μπορεί, επίσης, να έρθουν για να
διασκεδάσουν και να πιουν ή για να γνωρίσουν νέους ανθρώπους, να ερωτευτούν και να
δημιουργήσουν οικογένειες. Ο όρος "ερωτικός μετανάστης" χρησιμοποιείται συχνά στο νησί, για
όσους ερωτεύονται και μετακομίζουν στην Ικαρία. Η εμπειρία που επιλέγετε, μπορεί να είναι
άγρια, όπως ακριβώς και το νησί.

Έχετε το δικαίωμα να επιλέξετε πώς θέλετε να περάσετε το χρόνο σας εκεί. Στις μεγάλες πόλεις,
υπάρχουν παντού όρια, ενώ στην Ικαρία νιώθεις ότι τα πάντα είναι απεριόριστα.

Έχετε το δικαίωμα να απολαύσετε τα αναζωογονητικά και θεραπευτικά δώρα του νησιού.

Έχετε την επιλογή να ζήσετε μια πολύ μοναδική ζωή, ακριβώς όπως εσείς τη σχεδιάζετε.

Μέσα από τα μάτια της Βασιλείας, ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΙΚΑΡΙΑ.